کد مطلب:20686 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

دربارة رابطة ايمان با عمل صالح توضيح دهيد، آيا يكي بر ديگري تقدم دارد يا مكمل يكديگرند، به چه دليل؟

1. بسياري از آيات قرآن كريم، ايمان و عمل صالح، در كنار يكديگر ذكر شدهاند: شعرأ، 227; عنكبوت، 7، 9و 58; روم، 15و45; سبأ، 4; فاطر، 7; ص، 24 و 28 و...

2. اين دو موضوع در قرآن كريم ارتباط تنگاتنگ و نزديكي با هم دارند. ارتباط فوق، بدين ترتيب است كه علّت سرزدن عمل صالح از انسان، ايمان او است; يعني مجموعة باورهاي قلبي انسان به توصيه، معاد و ساير معارف ديني، سبب انجام اعمال در انسان ميشود كه در راستاي صلاح و سعادت و در مسير كمال حقيقي و گسترش حقيقت وجودي او است. انجام عمل صالح نيز به نوبة خود، در شكوفايي ايمان، تأثير بهسزايي دارد و بر درجة آن ميافزايد. اين فزوني در درجة ايمان، در مرحلة بعد، خود سبب انجام اعمالي صالحتر از كارهاي گذشته ميشود، چرا كه از ايماني قويتر و توانمندتر برخاسته است; بدين ترتيب ملاحظه ميشود كه رابطة ايمان و عمل صالح، يك رابطه علت و معلول و در همان حال، رابطهاي تكميلي است. علت و معلول بودن ايمان و عمل صالح، از آن رو است كه ايمان، علّت خيزش عمل صالح از بستر نفس است و عمل صالح، معلول انگيزههاي ايماني او است. مكمّل يكديگر بودن اين دو نيز بدان جهت است كه انجام عمل صالح، بر رونق و شكوفايي ايمان براي حركت در مراتب بالاتر ميافزايد; بدين ترتيب، ايمان و عمل صالح، هيچيك بر ديگري تقدم نداشته، بلكه مكمّل يكديگرند.(ر.ك: الميزان، علامه طباطبايي;، ترجمة موسوي همداني، ج 4، ص 124، دفتر انتشارات اسلامي / تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 2، ص 573، دارالكتب الاسلامية.)